یکی از دوستان برای پست"

چهل سالگی" پیشنهاد داده بودن که در مورد خود شناسی بنویسم.

بسم الله

قدم اول : یاد بگیر تنها باشی و در زمان تنهایی بدونی تنها نیستی!

سخت ترین مرحله و دیفالت مراحل بعدی خودشناسی همین قدم هستش.

در تنهایی میشه فکر کرد میشه علت چید میشه تحلیل کرد .

قدم دوم: تست های روانشناسی معتبر را پیدا کنی(روانشناس مجرب پیدا کنی که چه بهتر) تا متوجه بشی مشخصه های اخلاقی که داری بروز میدی ویژگی های شخصیتیت هست یا علائم یه اختلال شخصیت .این مرحله مهم هست و آسون.بعد از فهمیدنش روان درمانی( با روانشناس یا با کتاب مرتبط با اون اختلال یا با سخنرانی هایی از اساتید مجرب که تو جاهای معتبر به فروش میرسن و حتی در نت هم موجود هستن*) و دارو درمانی تحت نظر روان پزشک مجرب

قدم سوم: پرسیدن از عزیزان و خیر خواهان برای نقد شخصیتت و دونستن این که چی ها از تو اذیت میکنه و کدوم ویژگی ها دلنشین هستن

قدم چهارم: شروع برای انقلاب شخصیتی

این سیکل تا آخر عمر میتونه ادامه داشته باشه و کامل و کامل تر بشه.

ان شاءالله چهل ساله شویم قبل از این که چهل ساله شویم



* من از دکتر هلاکویی خیلی یاد گرفتم اما خیلی با حساسیت انتخاب میکنم به کدوم مکالمه هاشون گوش بدم و هم این که هرچی میگن قبول نمی کنم، روش فکر می کنم

دکتر مجد هم خیلی خوب بودن و البته دکتر میثاق اما دکتر هلاکویی ذهن بازتر و قدرت تحلیل فوق العاده ای دارن.

تست های تحلیل شخصیت مثل :

MBTI

MMPI2



نکته: پستها با گوشی نوشته و بلافاصله نشر داده میشه .مادر در مرحله ی سختی قرار داره پس پیلیییز خودتون فیلتر بیشتر پست را زحمتشو بکشید


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها